- płonący
- 1 maalab2 maningas3 mapusok4 masikap
Słownik Polsko-Tagalski. 2007.
płonący
Look at other dictionaries:
Goetel, Ferdynand — ▪ Polish author born May 15, 1890, Sucha Beskidzka, Austria Hungary [now in Poland] died November 24, 1960, London, England Polish novelist and essayist noted primarily for his memoirs and his novels about exotic countries. Goetel… … Universalium
łatwopalny — (pisane także rozdzielnie) «łatwo się zapalający, szybko płonący» Materiały łatwopalne … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
płomienisty — 1. «płonący, palący się płomieniem; ognisty» Płomienista żagiew. Płomienisty pióropusz nad kraterem wulkanu. 2. «taki jak płomień, barwą, blaskiem przypominający płomień; jaskrawoczerwony lub jaskrawopomarańczowy» Płomieniste kwiaty nasturcji.… … Słownik języka polskiego
płomienny — płomiennynni 1. «płonący, palący się płomieniem» ∆ hutn. Piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem powstającym przy spalaniu paliwa, a wymiana ciepła następuje głównie przez promieniowanie części pieca oraz gorących… … Słownik języka polskiego
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego
ugasić — dk VIa, ugaszę, ugasićsisz, ugaś, ugasićsił, ugaszony rzad. ugaszać ndk I, ugasićam, ugasićasz, ugasićają, ugasićaj, ugasićał, ugasićany 1. «spowodować, że coś przestanie się palić, stłumić palenie się czegoś» Ugasić pożar. Ugasić płonący dom,… … Słownik języka polskiego
żagiew — ż V, DCMs. żagwi; lm M. żagwie, D. żagwi 1. «płonący kawał drewna (rzadziej innego materiału); głownia» Zapalić, podpalić coś żagwią. Oczy rozgorzałe jak żagwie. 2. bot. «Polyporus, grzyb pasożytniczy lub roztocz z rodziny żagwiowatych,… … Słownik języka polskiego
gap — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. gappie, D. gappiów, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek gapiący się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gromada gapiów patrzyła na płonący barak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuczywo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. łuczywowie {{/stl 8}}{{stl 7}} szczapka, kawałek drewna nasyconego smołą, po podpaleniu płonący mocnym, jasnym płomieniem, a służący dawniej do oświetlania czegoś: Zapalić łuczywo. Oświetlić pomieszczenie łuczywem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. ognia; lm D. ogni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciepło i światło powstałe w wyniku spalania się ciał, widoczne w postaci płomieni i żaru; płomień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mały,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
